Schrijftips van Collega-auteurs –
startpunt van je verhaal
Het motto van de Fantastische Unie is #samenvoorhetfantastischegenre, en dat geldt natuurlijk ook voor schrijven in dat genre. Daarom introduceren we de schrijftips, waarbij auteurs elkaar kunnen vertellen hoe zij bepaalde dingen aanpakken. Horen hoe vakgenoten het doen, kan immers heel inspirerend werken. Of misschien pak jij het net compleet anders aan en ook dat is interessant voor mede-auteurs. We zetten het hier voor je op een rijtje.
Om het een beetje overzichtelijk te houden, werken we met een thema/schrijfonderdeel waarrond er tips zijn gegeven.
Deze keer gaan we voor schrijftips rond de startpunten van je verhaal:
Meervoud? Jazeker. Het eerste startpunt is het initiële vertrekpunt voor jou als schrijver. Het punt van waaruit jouw verhaal zich ontwikkelt. Dat ene iets dat je naar je pen doet grijpen. Is dat bijvoorbeeld een personage, een thema dat je in je verhaal wil belichten, een gebeurtenis, een plek of nog wat anders?
Het tweede startpunt is het aanvangspunt voor de lezer. Waar en wanneer laat jij een ‘fantastisch’ verhaal beginnen?
We horen het graag!
“Mijn startpunt is een vraag over de verhaalwereld.”
“Mijn startpunt als schrijver is een vraag over de wereld of de personages. Iets wat ik voor mezelf wil gaan uitzoeken.
Het startpunt voor de lezer is vaak in een soort van actie. Dat kan meteen een aanval zijn, maar ook een van mijn personages die de bibliotheek binnenloopt. Ik wil dat je meteen de belangrijkste personages leert kennen en daardoor nieuwsgierig wordt naar dat personage, de wereld en het verhaal.”
– Kim ten Tusscher
Kim ten Tusscher schrijft epische fantasy met een grimmige sfeer. Na haar debuut Hydrhaga volgde al snel de Lilith-trilogie. Telkens als ze een verhaal heeft afgerond, stelt ze zich nieuwe vragen over haar wereld. Zo wordt de Saga’s van de Wisselaars steeds groter. Haar meest recente werk is Vertellingen van de Ondergang.
“Een thema of idee kan een startpunt zijn.”
“Een thema of een idee – dat is voor mij het meest vruchtbare. Ik kom uit het onderwijs, dat verloochent zich nooit: ik wil graag dat leuk is, amusant of onderhoudend, maar het liefst ook dat het ergens over gaat. Soms is het startpunt een leuke eerste zin, een afwijkend ecosysteem, een rare planeet, een absurde situatie en dan komt het idee pas al schrijvend. Soms zijn thema’s van wedstrijden inspirerend – een beperking kan creativiteit losmaken.”
– Charles van Wettum
Charles van Wettum (1957) begon rond 2021 sciencefictionverhalen te schrijven. Zijn loopbaan in onderwijs en management en zijn ‘andere kant’ als coach, pastor en mediator komen samen in zijn verhalen: ‘SF met een hart’. Hij houdt van speculatieve (korte) verhalen waardoor lezers even stilstaan bij menselijkheid en betekenis.
“Mijn startpunt is een ‘wat als’-vraag.”
“Mijn startpunt verschilt van boek tot boek, maar meestal is het een idee voor een situatie of een “wat als” vraag: wat als elfen mensen ontvoeren? Wat als het beroep van een persoon als baby door een loterij is bepaald?
Mijn startpunt voor de lezer is een moment dat je direct het verhaal in trekt, door een deel van het conflict van het verhaal neer te leggen, waarop wordt voortgeborduurd.”
– Anna López Dekker
Anna López Dekker (1970) leeft al sinds haar jongste jaren in meerdere werelden en culturen. Daarnaast heeft ze allerlei werelden in haar hoofd. Ze is gefascineerd door mensen en waarom ze doen wat ze doen. Fantasy is voor haar de perfecte manier om de menselijke natuur te onderzoeken. Haar boeken verschijnen bij Celtica Publishing.
“Het begint met een enkel woord of een beeld.”
“Mijn startpunt is een wereld waarin personages een ontwikkeling doormaken doordat ze een blinde vlek hebben die ze moeten ontdekken. Het kan een bepaalde gave zijn of een talent dat ontwikkeld wordt, het kan een mysterie zijn waar ze achter komen, het kan iets van verzet zijn tegen de gevestigde orde. Het begint soms met een enkel woord, een plaatje dat ik ergens zie of een concept dat in een droom ineens duidelijk wordt. Dat geldt voor mijn romans. Bij een kort verhaal ga ik meestal uit van een symbolisch iets uit de mythologie of een fantasywezen, of gewoon de wat als vraag rond een thema.
Het startpunt van mijn boeken is meestal een dramatische ervaring rond het thema van het boek.”
– Johanna Lime
Johanna Lime is het pseudoniem van Marjo Heijkoop. Ze debuteerde in 2015 met Schimmenschuw bij Zilverbron, gevolgd door de trilogieën De vergeten vloek (2017 – 2020) en Interplanetair (2021 – 2023). Johanna schrijft een combinatie van fantasy en sciencefiction in een zich steeds verder uitbreidend heelal.
“Ik begin altijd met het einde.”
“Bij mij verschilt het. Soms is het een personage, soms een wat-als en soms een gebeurtenis. Waar ik altijd mee start is het einde van het verhaal. Van daaruit werk ik terug tot ik een soort van geraamte heb van gebeurtenissen. Bij mijn verhaal De inlener was dat ingewikkelder, daar heb ik eerst vier eindes geschreven, voor alle vier de delen van de serie. Dat betekent wel dat ik ze alle vier in de gaten moet houden om daarheen te werken. Dat is soms lastig, want ik verander nogal veel onderweg.
Voor de lezer start De inlener vol in de actie en kom je pas later te weten wat er gaande is.”
– Astrid Coumans
Astrid Coumans woont en werkt in Veenendaal. Ze debuteerde in 2023 met De inlener bij Zilverbron. Dit is een reeks van vier boeken over Liv MacKenzie.
Astrid heeft een voorliefde voor fantasyverhalen die net even anders zijn, zowel om te lezen als om te schrijven.
